مقایسه ترسیب کربن خاک و زیتوده گیاهی در مراتع جانشین دیم زارهای خلع ید شده، مراتع تحت چرا و قرق شده در منطقه بزداغی استان خراسان شمالی

تغییر اقلیم و افزایش گرمای زمین یکی از مهم ترین چالش ها در توسعه پایدار محسوب می شود، که ناشی از افزایش غلظت گازهای گلخانه ایی در اتمسفر می باشند. دی اکسید کربن قسمت عمده گازهای گلخانه ایی را تشکیل می دهد. تغییر کاربری اراضی و تخریب خاک جریانات عمده ایی هستند که سبب رهاسازی co2 در اتمسفر می شوند. جهت کاهش دی اکسید کربن و ایجاد تعادل در گازهای گلخانه-ایی کربن اتمسفر بایستی جذب و در فرم های مختلف ترسیب شود. اکوسیستم های مرتعی تقریباً نیمی از سطح اراضی دنیا را شامل می شوند و آن ها یک سوم کربن بیوسفر زمین را ذخیره می نمایند. به منظور ارزیابی ترسیب کربن به وسیله خاک و زیتوده گونه های گیاهی در مراتع جانشین دیم زارهای خلع ید شده، مراتع تحت چرا و قرق در منطقه بزداغی استان خراسان شمالی این تحقیق انجام شد. گونه های موجود در هر رویشگاه با به کار بردن روش نمونه گیری تصادفی- سیستماتیک ثبت شدند. پوشش گیاهی و زیتوده به صورت کمی با به کار بردن ترانسکت و پلات برآورد شدند. حجم زیتوده هوایی و زیرزمینی و کربن آلی خاک (0-15 و 15-30 سانتیمتری) در سه رویشگاه تعیین شدند. نتایج نشان داد که کل کربن ترسیب شده در مراتع جانشین دیم زارهای خلع ید شده ton/ha 74/20، در مراتع قرق شده ton/ha 77/19 و در مراتع تحت چرا ton/ha 93/13 بود. در کل حجم کربن آلی خاک 93% کل کربن ترسیب شده بود. حجم کربن زیتوده زیر زمینی بیشتر از زیتوده روی زمینی بوده است. بعضی فاکتورها مثل کربن آلی، مواد آلی و وزن مخصوص ظاهری خاک (01/0p<) و ازت خاک (05/0p<) در منطقه مورد مطالعه همبستگی معنی داری با ترسیب کربن داشتند. خاک مهمترین منبع برای ذخیره سازی کربن آلی در مراتع بزداغی می باشد..